ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္ဖူးတဲ့ ပံုျပင္ေလး တစ္ပုဒ္ကို ျပန္လည္မွ်ေ၀ခ်င္ပါတယ္။
တစ္ခါတုန္းက ဒိသာပါေမာကၡဆရာႀကီးဆီမွာ တပည့္ေတြ ပညာသင္ၾကတယ္၊ အဲဒီဆရာႀကီးမွာ အရမ္းေခ်ာတယ္ သမီးတစ္ေယာက္ ရွိတယ္ဆိုပါေတာ့။ သူရဲ႕ တပည့္ေတြထဲက ၂ ေယာက္က သူတို႕ဆရာႀကီးရဲ႕ သမီးကို စိတ္၀င္စားလို႕ သင္ၾကားမႈေတြ ၿပီးတဲ့အခါမွာ ဖြင့္ေျပာၾကတယ္။ အဲဒီမွာ သူတို႕ဆရာႀကီးက တပည့္ ၂ ေယာက္ကို မန္က်ည္းပင္ေပါက္ေလး တစ္ပင္စီ ေပးၿပီး စိုက္ခိုင္းပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ တပည့္ ၂ ေယာက္လံုးက သူတို႕အိမ္ေတြ ျပန္ေရာက္ၾကေတာ့ အပင္ေပါက္ေလးေတြကို အိမ္အေရွ႕မွာ စိုက္ၾကတယ္။ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ၾကတယ္။ အခ်ိန္ကာလအနည္းငယ္ၾကာတဲ့အခါ မန္က်ည္းပင္ကေန အ႐ြက္ႏုေလးေတြ ရွိလာတဲ့အခါမွာ ပထမတပည့္တစ္ေယာက္က စားခ်င္စိတ္ကို မေအာင့္ႏိုင္ပဲ နည္းနည္းစားၾကည့္ခ်င္လာတယ္။ ဒါနဲ႕ သူက နည္းနည္းခူးၿပီး သုပ္စားၾကည့္လိုက္တယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ေနာက္တပည့္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အပင္ငယ္ေလးက အ႐ြက္ေတြကို မစားရက္ပဲ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ ဂရုစုိက္လို႕ေနပါတယ္။
ပထမလူငယ္ကေတာ့ မၾကာခဏအ႐ြက္ေတြ နည္းနည္းထြက္လာလိုက္ ခူးစားလိုက္လုပ္ေနေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းေတြကလည္း လစ္ရင္ လစ္သလို လာလာခူးစားၾကတယ္။ ဒုတိယလူငယ္ကေတာ့ သူကိုယ္တိုင္လည္း မစားသလိုု အဲဒီအခ်ိန္မွာ မန္က်ည္းပင္အတြက္ အိမ္နီးခ်င္းေတြနဲ႕ မၾကာခဏ ရန္ျဖစ္ေနပါၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ သူကေတာ့ မန္က်ည္း႐ြက္ေတြကို သူလည္းမစားသလို အျခားသူေတြကိုလည္း ေပးမစားပါဘူး။
ဒီလိုနဲ႕ အခ်ိန္ကာလအတန္ၾကာလာတဲ့အခါမွာ ပထမလူငယ္ရဲ႕ မန္က်ည္းပင္က ဆက္လက္ရွင္သန္ဖို႕ကို အခြင့္အလမ္းမသာေတာ့ပဲ ေသဆံုးသြားခဲ့ၿပီး ဒုတိယလူငယ္ရဲ႕ မန္က်ည္းပင္ကေတာ့ စိမ္းစိမ္းစိုစိုနဲ႕ အပင္ႀကီးတစ္ပင္အ႐ြယ္ကို ေရာက္လို႕လာပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အဲဒီလူငယ္က ပတ္၀န္းက်င္ကို ဖိတ္ေခၚၿပီး မန္က်ည္း႐ြက္ႏုေလးေတြ ေ၀ေပးရင္း သူအရင္က ခြင့္မျပဳခဲ့တာကို ခြင့္လႊတ္ပါရန္နဲ႔ အခ်ိန္မတန္ခင္ ခူးစားခဲ့ရင္ ဒီလိုအပင္ႀကီး ျဖစ္မလာႏိုင္ေၾကာင္း အခုလည္း စည္းနဲ႕ကမ္းနဲ႕ ခူးတန္သေလာက္သာ ခူးစားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ ဇာတ္ေပါင္းေတာ့ သူတို႕ဆရာႀကီးရဲ႕ သမီးေလးကိုပါ ဒုတိယလူငယ္က အိမ္ေထာင္ျပဳခြင့္ရသြားခဲ့တယ္ဆိုပါစို႕။ Delay Gratification ဆိုတာကေတာ့ ေစာေစာစီးစီး ဇိမ္ခံပစၥည္းေတြ ၀ယ္ဖို႕ စဥ္းစားမယ့္ အစား Financial Freedom ရတဲ့အထိကိုပဲ Focus လုပ္ဖို႕ကို ဆိုလိုပါတယ္။ လူအမ်ားစုဟာ ပန္းတိုင္မေရာက္ခင္ ဇိမ္ခံခ်င္ၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ကို ပန္းတိုင္နဲ႕ လြဲေခ်ာ္တတ္ၾကတယ္။ ကိုယ္အေနအထားတစ္ခုအထိ ခိုင္မာတဲ့၀င္ေငြမရွိပဲ ကားေတြ၊ ဖုန္းအေကာင္းစားေတြ၊ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ ၀ယ္လို႕ရွိရင္ အကုန္အက်မ်ားတဲ့ခရီးေတြသြားလို႕ရွိရင္ေတာ့ ေငြေၾကးလြတ္ေျမာက္မႈ (Financial Freedom) ကို လြယ္လြယ္နဲ႕ မရႏိုင္ပါဘူး။
——-
တခ်ဳိ႕ေတြ သင့္ေတာ္တဲ့၀င္ေငြေတြ ၊ လခေတြရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၀င္ေငြရလာလုိက္ ၀ယ္လုိက္ သုံးလုိက္ ၊ ရလာလုိက္ ၀ယ္လုိက္ သုံးလုိက္နဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာတဲ့အထိ ဒုံရင္းက မတက္တာကုိ ျမင္ဖူးၾကမွာပါ။
တခ်ဳိ႕ၾကေတာ့ ရလာတဲ့ ၀င္ေငြေတြ ၊ လခေတြထဲက သုံးသင့္သေလာက္ပဲသုံးၿပီး ၿခဳိးၿခံတယ္။ က်န္တာကုိ စုတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာတဲ့အခါစုထားတဲ့ေငြ က မ်ားျပားလာၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕ႀကဳိးစားမႈနဲ႔ေပါင္းစပ္ၿပီး အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ ခ်မ္းသာသြားတယ္။ ေငြေၾကးလြတ္ေျမာက္မႈကေန လြတ္သြားတယ္
အဲဒီေတာ့ ပထမလူလုိ ရရင္း စားရင္း သုံးရင္း ဒုံရင္းဘ၀မွာပဲေနမလား..
ဒုတိယလူလုိ သုံးသင့္သေလာက္သုံးရင္း ႀကဳိးစားၿပီး အျမင့္ကုိတက္မလား..
မိတ္ေဆြ ဘာကုိ ေရြးမလဲ..
ဆရာ Naing Win Aung – Executive Coach ရဲ႕ပုိစ့္ကုိ အနည္းငယ္ထပ္ၿပီး ျဖည့္ရင္း ျပန္လည္ေ၀မွ်ပါတယ္
———-
မန်ကျည်းပင် နဲ့ လူနှစ်ယောက်
ငယ်ငယ်တုန်းက ဖတ်ဖူးတဲ့ ပုံပြင်လေး တစ်ပုဒ်ကို ပြန်လည်မျှဝေချင်ပါတယ်။
တစ်ခါတုန်းက ဒိသာပါမောက္ခဆရာကြီးဆီမှာ တပည့်တွေ ပညာသင်ကြတယ်၊ အဲဒီဆရာကြီးမှာ အရမ်းချောတယ် သမီးတစ်ယောက် ရှိတယ်ဆိုပါတော့။ သူရဲ့ တပည့်တွေထဲက ၂ ယောက်က သူတို့ဆရာကြီးရဲ့ သမီးကို စိတ်ဝင်စားလို့ သင်ကြားမှုတွေ ပြီးတဲ့အခါမှာ ဖွင့်ပြောကြတယ်။ အဲဒီမှာ သူတို့ဆရာကြီးက တပည့် ၂ ယောက်ကို မန်ကျည်းပင်ပေါက်လေး တစ်ပင်စီ ပေးပြီး စိုက်ခိုင်းပါတယ်။
ဒီလိုနဲ့ တပည့် ၂ ယောက်လုံးက သူတို့အိမ်တွေ ပြန်ရောက်ကြတော့ အပင်ပေါက်လေးတွေကို အိမ်အရှေ့မှာ စိုက်ကြတယ်။ ပြုစုပျိုးထောင်ကြတယ်။ အချိန်ကာလအနည်းငယ်ကြာတဲ့အခါ မန်ကျည်းပင်ကနေ အရွက်နုလေးတွေ ရှိလာတဲ့အခါမှာ ပထမတပည့်တစ်ယောက်က စားချင်စိတ်ကို မအောင့်နိုင်ပဲ နည်းနည်းစားကြည့်ချင်လာတယ်။ ဒါနဲ့ သူက နည်းနည်းခူးပြီး သုပ်စားကြည့်လိုက်တယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာ နောက်တပည့်တစ်ယောက်ကတော့ အပင်ငယ်လေးက အရွက်တွေကို မစားရက်ပဲ အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ ဂရုစိုက်လို့နေပါတယ်။
ပထမလူငယ်ကတော့ မကြာခဏအရွက်တွေ နည်းနည်းထွက်လာလိုက် ခူးစားလိုက်လုပ်နေတော့ အိမ်နီးချင်းတွေကလည်း လစ်ရင် လစ်သလို လာလာခူးစားကြတယ်။ ဒုတိယလူငယ်ကတော့ သူကိုယ်တိုင်လည်း မစားသလို အဲဒီအချိန်မှာ မန်ကျည်းပင်အတွက် အိမ်နီးချင်းတွေနဲ့ မကြာခဏ ရန်ဖြစ်နေပါပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ သူကတော့ မန်ကျည်းရွက်တွေကို သူလည်းမစားသလို အခြားသူတွေကိုလည်း ပေးမစားပါဘူး။
ဒီလိုနဲ့ အချိန်ကာလအတန်ကြာလာတဲ့အခါမှာ ပထမလူငယ်ရဲ့ မန်ကျည်းပင်က ဆက်လက်ရှင်သန်ဖို့ကို အခွင့်အလမ်းမသာတော့ပဲ သေဆုံးသွားခဲ့ပြီး ဒုတိယလူငယ်ရဲ့ မန်ကျည်းပင်ကတော့ စိမ်းစိမ်းစိုစိုနဲ့ အပင်ကြီးတစ်ပင်အရွယ်ကို ရောက်လို့လာပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာ အဲဒီလူငယ်က ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဖိတ်ခေါ်ပြီး မန်ကျည်းရွက်နုလေးတွေ ဝေပေးရင်း သူအရင်က ခွင့်မပြုခဲ့တာကို ခွင့်လွှတ်ပါရန်နဲ့ အချိန်မတန်ခင် ခူးစားခဲ့ရင် ဒီလိုအပင်ကြီး ဖြစ်မလာနိုင်ကြောင်း အခုလည်း စည်းနဲ့ကမ်းနဲ့ ခူးတန်သလောက်သာ ခူးစားရမည်ဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြပါတယ်။
ဒီလိုနဲ့ ဇာတ်ပေါင်းတော့ သူတို့ဆရာကြီးရဲ့ သမီးလေးကိုပါ ဒုတိယလူငယ်က အိမ်ထောင်ပြုခွင့်ရသွားခဲ့တယ်ဆိုပါစို့။ Delay Gratification ဆိုတာကတော့ စောစောစီးစီး ဇိမ်ခံပစ္စည်းတွေ ဝယ်ဖို့ စဉ်းစားမယ့် အစား Financial Freedom ရတဲ့အထိကိုပဲ Focus လုပ်ဖို့ကို ဆိုလိုပါတယ်။ လူအများစုဟာ ပန်းတိုင်မရောက်ခင် ဇိမ်ခံချင်ကြတယ်။ အဲဒါကြောင့်ကို ပန်းတိုင်နဲ့ လွဲချော်တတ်ကြတယ်။ ကိုယ်အနေအထားတစ်ခုအထိ ခိုင်မာတဲ့ဝင်ငွေမရှိပဲ ကားတွေ၊ ဖုန်းအကောင်းစားတွေ၊ အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းတွေ ဝယ်လို့ရှိရင် အကုန်အကျများတဲ့ခရီးတွေသွားလို့ရှိရင်တော့ ငွေကြေးလွတ်မြောက်မှု (Financial Freedom) ကို လွယ်လွယ်နဲ့ မရနိုင်ပါဘူး။
——-
တချို့တွေ သင့်တော်တဲ့ဝင်ငွေတွေ ၊ လခတွေရတယ်။ ဒါပေမယ့် ဝင်ငွေရလာလိုက် ဝယ်လိုက် သုံးလိုက် ၊ ရလာလိုက် ဝယ်လိုက် သုံးလိုက်နဲ့ နှစ်ပေါင်းများစွာကြာတဲ့အထိ ဒုံရင်းက မတက်တာကို မြင်ဖူးကြမှာပါ။
တချို့ကြတော့ ရလာတဲ့ ဝင်ငွေတွေ ၊ လခတွေထဲက သုံးသင့်သလောက်ပဲသုံးပြီး ခြိုးခြံတယ်။ ကျန်တာကို စုတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာတဲ့အခါစုထားတဲ့ငွေ က များပြားလာပြီး ကိုယ့်ရဲ့ကြိုးစားမှုနဲ့ပေါင်းစပ်ပြီး အလုပ်လုပ်တဲ့အခါ ချမ်းသာသွားတယ်။ ငွေကြေးလွတ်မြောက်မှုကနေ လွတ်သွားတယ်
အဲဒီတော့ ပထမလူလို ရရင်း စားရင်း သုံးရင်း ဒုံရင်းဘဝမှာပဲနေမလား..
ဒုတိယလူလို သုံးသင့်သလောက်သုံးရင်း ကြိုးစားပြီး အမြင့်ကိုတက်မလား..
မိတ်ဆွေ ဘာကို ရွေးမလဲ..
ဆရာ Naing Win Aung – Executive Coach ရဲ့ပိုစ့်ကို အနည်းငယ်ထပ်ပြီး ဖြည့်ရင်း ပြန်လည်ဝေမျှပါတယ်